Deze foto is gemaakt in de mei-maand van 1951 vóór de toenmalige Lagere- en avondhuishoudschool, nu de Oranjeschool aan de Westduinweg.
De groep meisjes op de foto, waaronder ook mijn persoontje, bezochten de avondschool en leerden daar onder anderen koken en bakken.
In de school was een enorm grote keuken met alles er op en er aan………, voor toentertijd dan!
Vergeleken met nu was deze keuken bijvoorbeeld zonder koelkast, magnetron en grill en niet te vergeten de vaatwasmachine, dus simpel en ouderwets, want al die attributen kenden wij nog niet.
We misten ze dus ook niet.
Onder kookles werden witte schorten en een witte kookmuts gedragen, waarop onze naam was geborduurd.
Onder elkaar hadden wij veel schik en maakten allerlei gerechten, waarvan we tot op heden in ons latere leven de voordelen van plukken. Jong geleerd……oud gedaan!
Met nu vergeleken was het er vrij streng; orde en regelmaat.
Wie had er ooit gedroomd dat er mobieltjes zouden bestaan en in de stoutste fantasieën kon je niet bedenken dat je elkaar kon sms’en of babbelen over soaps op een TV.
Niemand van ons had een moderne platenspeler.
Dat moest allemaal nog gemeen goed worden.
Een enkeling, wiens ouders bijvoorbeeld een zaak hadden, had telefoon, dus waren wij niet gewend te telefoneren (zoals wij dat destijds noemden).
“Ik bel je wel”, dat hadden onze oren nog nooit gehoord.
Toch, wanneer ik nu terugblik: verveling bestond in onze jeugd niet.
De gehele dag was gevuld met taken: ‘s morgens eerst netjes de kamer, die je deelde met je zussen, opruimen en dan naar school en later naar je werk. Dat je, als meisje , je moeder hielp in het huishouden, was heel gewoon; de moeders waren bijna allemaal huisvrouw. Het werken buitenshuis kwam nog niet zoveel voor, evenmin buitenshuis eten of patat halen; dat moest allemaal nog komen.
De moeders kookten elke dag vers van wat de seizoenen te bieden hadden en vla, pudding en pap, dat alles werd thuis bereid. Als kind vonden wij dat heel gewoon.
Jaren later besef je pas hoe goed je door je ouders werd verzorgd.
Immetje.